مدیریت ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (225 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی فعالیت بدنی در قبل و حین دوره بحران کووید-19 و تأثیر آن بر سلامت روان و مشارکت اجتماعی انجام شد. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی بود که از طریق تحقیقات میدانی و کتابخانه ای انجام شد. جمعیت تحقیق شامل همه شهروندان کشور بود که با توجه به شرایط خاص جامعه و محدودیت‌های موجود در ترافیک و ارتباطات اجتماعی، از روش نمونه‌گیری خوشه ای از نقاط مختلف کشور و به صورت برخط (داوطلبان در پاسخ به پرسشنامه) استفاده شد. از سه پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی، ارزیابی سلامت روان دانشگاه پالرمو و ارزیابی مشارکت اجتماعی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. از آلفای کرونباخ برای بررسی قابلیت اطمینان پرسشنامه‌ها استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد میزان فعالیت بدنی (سبک، متوسط و شدید) در دوران کرونا در مقایسه با دوره قبل از آن کاهش یافته است. همچنین از نظر سلامت روان، فعالیت بدنی در دوران کرونا، بر سلامت عمومی و سرزندگی، تأثیر مثبت و معنی‌دار؛ و بر افسردگی و اضطراب تأثیر منفی و معنی داری داشت. در نهایت، تأثیر فعالیت بدنی در این دوران بر مشارکت اجتماعی مثبت و معنی دار بود. نتیجه گیری: به‌رغم کاهش فعالیت بدنی در دوران کرونا می توان بیان کرد که مقدار فعالیت بدنی کاهش یافته نیز می تواند مزایای روان‌شناختی و اجتماعی خود را آشکار کند و ضمن کاهش اثرات منفی قرنطینه و رعایت دستورالعمل‌ها از آسیب‌پذیری روانی- اجتماعی جلوگیری کند و سبب نیک‌زیستی فردی و اجتماعی شود.
Besharati Moghadam M, Ramezaninejad R, Beirami L. Physical Activity Before and During the Covid-19 Crisis and its Effect on Mental Health and Social Participation. Iran J Cult Health Promot 2024; 7 (4) :580-589 URL: http://ijhp.ir/article-1-858-fa.html
بشارتی مقدم مریم، رمضانی نژاد رحیم، بیرامی لیلا. فعالیت بدنی قبل و حین دوره بحران کووید-19 و تأثیر آن بر سلامت روان و مشارکت اجتماعی. نشريه فرهنگ و ارتقاء سلامت. 1402; 7 (4) :580-589
